سازمان انتقال خون

با توجه به سابقه درخشان فعاليتهاي پزشكي در كشور ما به ويژه در ميان كشورهاي منطقه، به كارگيري روش هاي نوين درماني و استفاده از علوم روز دنيا به منظور درمان بيماران، همواره مورد توجه پزشكان ايراني قرار داشت؛ و پرواضح است كه طب انتقال خون و به عبارتي نجات زندگي بيماران و مصدومين نيازمند به خون از طريق تزريق خون و فراورده هاي آن نيز از اين قاعده مستثني نبود. بر اساس شواهد و قرائن موجود، سابقه اولين تزريق خون در كشور ما به سالهاي ابتدايي دهه 20 هجري شمسي بر ميگردد. در واقع در اين سالها با توجه به نوپا بودن طب انتقال خون و ناآشنا بودن اذهان عمومي با اين مقوله، دريافت خون از داوطلبان براي تزريق به بيماران به سختي انجام مي گرفت و راضي كردن افراد براي دادن خون عمدتا به ابتكار عمل پزشك بستگي داشت.